شش دانگ حواستان به درس باشد
در کلاس نشسته‌اید و به معلم نگاه می‌کنید، اما در حقیقت مصداق شعر «من در میان جمع و دلم جای دیگر است» هستید. چنین حضوری در کلاس درس عملا هیچ فایده ای ندارد؛ اما اگر با دقت تمام و شش دانگ حواستان در سر کلاس حضور داشته باشید و گوش دل به سخنان معلمتان بسپارید، می‌توانید ساعت حضور در کلاس را نیز جزوی از ساعت مطالعاتی خود بدانید.
مطمین باشید که در این صورت، بخش قابل ملاحظه ای از بار مطالعاتی شما در خانه کاسته خواهد شد؛ چون مطلب را در کلاس به طور کامل فهمیده‌اید و حالا فقط لازم است که با مرور و حل تمرین به تثبیت مطالب آموخته شده در ذهن خود بپردازید؛ اما اگر در کلاس دقت لازم را نداشته باشید، حداقل دو برابر ۸۰ یا ۹۰ دقیقه زمان کلاس باید وقت بگذارید تا بفهمید که موضوع درس چیست و بدون اغراق، کار شما در منزل چندین برابر خواهد شد و تازه کیفیت لازم را هم نخواهد داشت.
در کلاس حضور داشته باشید
حضور نداشتن سر کلاس درس، شما را از درس و کلاس عقب خواهد انداخت. نگویید که از شاگردان حاضر در کلاس خواهم پرسید و خودم مطالعه می‌کنم. تجربه نشان داده است که معلم ها در سر کلاس درس با بیان نکات ظریف و استفاده از شگردهای مختلف، چیزی را می‌آموزند که سایر دانش‌آموزان نمی‌توانند به شما منتقل کنند و خودتان هم با کتاب درسی یا منابع کمک درسی نمی‌توانید به آن نکات پی ببرید؛ پس تا حد امکان از غیبت کردن در کلاس بپرهیزید.
یادداشت برداری و خلاصه نویسی‌ها را از همین حالا شروع کنید
درست است که خلاصه کردن و یادداشت‌برداری زمانی از وقت شما را به خود اختصاص میدهد، اما این خلاصه‌برداریها و یادداشت کردن نکات مهم یا نکاتی که شما فراموش می‌کنید، بخصوص در یک ماه آخر، بسیار مفید و کاربردی است؛ چرا که در روز های نزدیک به کنکور سراسری فرصتی برای مرور کل کتاب‌ها وجود ندارد ولی این یادداشت‌ها و حاشیه‌نویسی‌ها می‌تواند خوانده‌های شما در مدت زمان کوتاهی را دوباره به خاطرتان بیاورد.
پس از همین مهرماه وقتی درسی را مطالعه می‌کنید از «های‌لایت» کردن نکته‌های مهم، حاشیه‌نویسی و یادداشت‌برداری غفلت نکنید؛ زیرا این کار باید بمرور و همزمان با مطالعه دروس انجام گیرد و در واقع جزیی از فرایند مطالعاتی شما باشد.
شاکی نباشید
یکی از آفت‌های سال کنکور، شاکی بودن است؛ اینکه منِ کنکوری از زمین و زمان شاکی باشم و در موفق نشدنم همه را جز خودم، مقصر بدانم، نتیجه‌ای جز عدم موفقیتم به همراه نخواهد داشت. بپذیرید که امکان دارد برنامه مدرسه یا یک معلم مطابق میل شما نباشد و نتوانید دقیقاً به آن عمل کنید. به جای اعتراض‌های مداوم و در نهایت قهر کردن با کتاب و مدرسه، سعی کنید تا راهکاری برای مشکل خود بیابید و از شرایط موجود، بهترین بهره را ببرید.
اگر مصاحبه با دارندگان رتبه‌های برتر آزمون سراسری را بخوانید، متوجه می‌شوید که برای آنها هم همه چیز ایده‌آل و مطابق میل نبوده است؛ اما با این حال، وقتشان را صرف اعتراض نمی‌کردند و واقعیت‌های موجود و ضعف‌ها و مشکلات را با نگاهی منطقی می‌پذیرفتند و به دنبال راهی برای حل مشکل خود می‌گشتند.
کپی کردن = ظلم به خودتان
تمرین‌هایتان زیاد است؟ خوب یاد نگرفتید و نمی‌توانید حل کنید؟ دیشب مجبور بودید برای امتحان درس دیگری آماده شوید و وقتی برای حل کردن تمرین‌ها نداشتید؟ معلمتان سخت‌گیر است و اگر تمرینتان را حل نکنید، تنبیه می‌شوید؟ این دلایل و دهها دلیل و بهانه دیگر نیز اگر باشد، باز شما نباید از روی دفتر دوستتان یا کتاب‌های حل المسایل که تمرین‌های درسی را حل کرده‌اند، کپی‌برداری کنید؛ چون به این کار عادت خواهید کرد و زمانی به خود می‌آیید که می‌بینید وسط سال تحصیلی شده و شما یک صفحه تمرین را خودتان با تامّل و تفکر حل نکرده‌اید.
خیلی بهتر است که شما یک جلسه به دلیل بی توجهی یا کوتاهی کردن تنبیه شوید تا اینکه مسایل کتاب یا تمرین‌های اضافی دبیر را طوطی وار بنویسید و هیچ چیز از آنها درنیابید. پس همیشه یادتان باشد از دروغ گفتن به خود و سر خود کلاه گذاشتن چیزی نصیبتان نخواهد شد.
شیطنت و بازیگوشی حدی دارد
عده‌ای از دانش‌آموزان متاسفانه تمام مدت کلاس به دنبال پیدا کردن راهی برای خنداندن سایر دانش‌آموزان و به رخ کشیدن توانایی‌شان در طنازی هستند. مواظب باشید که شما یکی از این دانش‌آموزان نباشید؛.
چون در کلاس به جای گوش دادن به درس، تمام مدت حواستان به دنبال پیدا کردن عاملی برای شوخی و به قول معروف تکه پراندن خواهد گذشت و زمانی به خود خواهید آمد که می‌بینید هیچ کس شما و آینده‌تان را جدی نمی‌گیرد و دوستان همکلاسی تان نیز شما را فقط به چشم زنگ تفریح می‌بینند.
