- ۷- زمانی را فقط به خودتان اختصاص دهید
همیشه کارهای زیادی هستند که آرزو داریم به آنها بپردازیم و به خاطر کارهایی که مجبور به انجام آنها هستیم کارهای مورد علاقه خود را رها کرده و انجام آنها را به زمان دیگری موکول میکنیم. باید به این نکته توجه داشته باشید که کارهایی که باید به آنها بپردازیم، هیچ گاه تمامی ندارند؛ پس ما نباید به خاطر انجام این کارها از علایق و خواسته هایمان صرف نظر کنیم.
بهتر است که با یک برنامه‌ریزی مناسب و اصولی، زمانی را نیز به انجام کارهای مورد علاقه مان اختصاص دهیم. برای هر فردی نسبت به فرد دیگر ممکن است این کارها و علایق متفاوت باشد. یکی ترجیح میدهد زمانی را به ورزش‌هایی مانند شنا، فوتبال و … اختصاص دهد، یکی دوست دارد به سینما یا کوه برود و دیگری علاقه‌مند است که زمانی را به دیدن برنامه تلویزیونی مورد علاقه خود اختصاص دهد. فرقی نمی‌کند که انجام چه کاری باعث شادی شما میشود؛ مهم آن است که حتماً این کار را انجام دهید و از آن لذت ببرید.
- ۸- تنهایی و خواب را دریابید
بسته به اینکه شخصیت برون‌گرا یا درون‌گرایی دارید، ممکن است که نظر شما درباره تنهایی و گذراندن اوقاتی از زندگی به این صورت، متفاوت باشد. ممکن است که در میان شما عزیزان کسانی باشند که به هیچ وجه در تنهایی احساس آرامش و راحتی نکنند یا افرادی وجود داشته باشند که علاقه‌مند به گذراندن وقتی از زندگی خود در طی روز، هفته یا ماه به این صورت باشند؛ با این همه، همانگونه که تنهایی زیاد ممکن است مضر و آسیب زا باشد، مقداری تنهایی نیز برای همه ما لازم است؛
البته به شرطی که این تنهایی، باعث هجوم افکار منفی و آزار دهنده به ذهن ما نشود. سعی کنید که در تنهایی، به خدا و الطافی که او به زندگی شما عطا کرده است، فکر کنید و شکرگزار این نعمت‌ها باشید. در تنهایی به خود و قابلیت‌هایتان و به زوایای مثبتی از شخصیت خودتان، که باعث افتخار شماست، فکر کنید و به این بیندیشید که چه کارهایی برای تقویت و رشد این بخش‌های شخصیتی خود میتوانید انجام دهید. به موفقیت‌هایتان نگاهی بیندازید و ببینید که چگونه و در چه شرایطی به این موفقیت‌های کوچک و بزرگ رسیده اید و باز هم شکرگزاری کنید. باز هم تاکید میکنیم هر زمانی که احساس کردید تنهایی دارد برای شما آزار دهنده و نگران کننده میشود، سعی کنید که اوقات خود را با برنامه‌های مورد علاقه‌تان پر کنید.
آنچه که خیلی بیشتر از تنهایی میتواند در ایجاد آرامش و تداوم آن برای شما مؤثر باشد خوابیدن است. هر انسانی، بسته به نوع فعالیت و کارهای روزمره خود، نیاز به مقداری خواب و استراحت دارد تا روزهای بعد را با نشاط و احساس خوبی به انجام برنامه‌ها و کارهایش ادامه دهد. علاوه بر رفع خستگی جسمی، خواب به رفع خستگی‌ها و بهبود وضعیت روحی شما نیز کمک مؤثری میکند؛ بنابراین، در هر شرایطی که هستید، حتماً باید بخشی از اوقات روزمره خود را به خوابیدن و استراحت اختصاص دهید؛ البته نکته مهم این است که خوابی خوب است که در آن دچار استرس و آشفتگی نشوید یا با خاطر آوردن مشکلات و کارهای روزمره، آن را دچار اختلال نکنید. برای اینکه خواب راحتی داشته باشید حتماً به توصیه‌های زیر توجه کنید:
الف- از نوشیدن قهوه، چای یا کاکایو در ساعات آخر شب خودداری کنید؛
ب- از دو تا سه ساعت قبل از خواب، فعالیت‌های شدید را متوقف کنید؛
پ- هرگز قبل از خواب مبادرت به خوردن نکنید؛
ت- سعی کنید که هر شب، راس ساعت مشخصی به رختخواب بروید؛
ث- محل خواب خود را در مکانی آرام و به دور از هر گونه نور و صدا برگزینید.
ج- سعی کنیدکه به هنگام رفتن به رختخواب، هر گونه فکر و خیالی را از ذهن خود پاک کنید. نگرانی‌های شغلی، عاطفی، مالی، بیماری و تحصیلی از عوامل اصلی بروز بی‌خوابی هستند؛ بنابراین، میتوانید قبل از خواب با نوشتن مسایل روز خود، آنها را از ذهنتان به کاغذ منتقل کرده و افکار خود را رها سازید.
چ ـ به خاطر داشته باشید که رختخواب، رختخواب است. آن را به محل مطالعه، دفتر کار یا کتابخانه مبدل نسازید؛ بدین ترتیب عادت خواهید کرد که به هنگام رفتن به رختخواب فقط بخوابید.
ح- دعا و نیایش قبل از خواب نیز تاثیر بسیار مثبتی بر خواب راحت شما دارد.
خ ـ میتوانید زمان قبل از خواب را به خواندن کتاب، گرفتن دوش یا خوردن یک لیوان شیر گرم اختصاص دهید.
د- بالاخره هنگامی که به رختخواب رفتید، در آن بمانید و در صورتی که دچار بی‌خوابی شدید، از برخاستن مجدد و انجام هر گونه فعالیت فیزیکی یا فکری حتماً بپرهیزید؛ زیرا در آن صورت، تنها بیداری و هشیاری شما تشدید میشود؛ نه خواب آلودگی شما
پرداختن به موارد ذکر شده در سطرهای بالا، از آنجا لازم می‌آید که بدانیم هزاران داوطلب آزمون سراسری، همه ساله در مواجه شدن با عدم موفقیت در این آزمون یا پذیرفته نشدن در رشته یا دانشگاه دلخواه خود، به نوعی آینده و آرمان و در یک کلام، زندگی خویش را به اشتباه تباه شده می‌پندارند و تمام پل‌هایی که ما را به شور و شعف‌ها و شادی‌های قابل دسترس در یک زندگی سرشار از نشاط و حرکت آفرین پیوند می‌زنند، از پیش خراب شده می‌بینند.
