قدم اول: رهایی از بی حوصلگی درس خواندن در تابستان
مشکلی که در قسمت قبل بهش اشاره کردم و گفتم که خیلی ها برنامه ریزی خَفَن(!) می کنن ولی وقتی میخوان به اون برنامه عمل کنن میبینن توانایی اجرای اون برنامه رو برای مدت طولانی ندارن، یه دلیل مهمش اینه که به بی حوصلگی که در تابستان یقه ی همه ی دانش آموزان رو میگیره توجه نکردن و فقط چیزهایی رو روی کاغذ نوشتن
برای برنامه ریزی این که راحت تر بتونیم در تابستان درس بخوانیم باید همین بی حوصلگیِ طبیعیِ تابستانی رو هم موقع برنامه ریزی بهش توجه کنیم؛ یعنی دانش آموزی وقتی داره روی کاغذ می نویسه که من باید فردا از صبح تا شب هم ۱۰۰ تا تست بزنم، هم کتاب های توصیفی رو بخونم، هم باشگاه برم، هم کلاس برم، هم… درحالیکه قبلاً روزی ۲ تا تست هم نمی زد، درحقیقت به شیوه ی ماهرانه ای داره خودش رو گول میزنه!
این دانش آموز برنامش رو روی کاغذ می نویسه ولی حیف که کسی نیست این برنامه رو اجرا کنه! دلیلش هم اینه که این برنامه اصلاً برای اون دانش آموز طراحی نشده و شرایطی مثل بی حوصلگی تابستانی رو اصلاً در برنامه ریزی خودش در نظر نگرفته.
برای رها شدن از بی حوصلگی و درس خواندن در تابستان باید سعی کنیم برنامه ی یکنواختی نداشته باشیم؛ یعنی اگر امروز برنامه ای اجرا کردیم و ازش رضایت کامل داشتیم، این امکان وجود داره که اون برنامه بعد از چند بار اجرا کردن برامون تکراری بشه و از انجام اون احساس بی حوصلگی کنیم.
بنابراین برای اینکه در تابستان درس بخوانیم و از این فرصت بیشترین استفاده رو برای پیشرفت خودمون ببریم، باید برنامه ای رو برای خودمون تهیه کنیم که تنوع داشته باشه و هر روزش مثل روزهای قبل نباشه که رفته رفته باعث بی حوصلگی بیشتر بشه؛ با توجه به اینکه قبلاً هم اشاره کردم خودِ تابستان همینطوری حوصله بَر هست! پس برنامه ریزی متنوّع و به دور از تکراری بودن می تونه تا حد زیادی جلوی افزایش بی حوصلگی برای درس خواندن در تابستان رو بگیره و ما رو در جهت اجرای برنامه مون مصمم تر و قوی تر کنه.
قدم دوم: در تابستان کم ولی مُداوم درس بخوانید
با توجه به شرایط موجود در روزهای تابستان -که در بالا به یکی از اونها یعنی بی حوصلگی اشاره کردیم- برنامه ریزی بلندپروازانه و ایده آل گرایانه نه تنها ما رو از اجرای برنامه مون برای درس خواندن در تابستان دور می کنه بلکه روزهای تابستان رو به معنی واقعی کلمه برامون زهر مار میکنه.
دو دانش آموز رو تصور کنید که میخوان در تابستان برای درس خواندن برنامه ریزی انجام بدن. یکی برنامه اش رو طوری میچینه که از صبح تا شب ۸ ساعت میخواد درس بخونه و یکی دیگه فقط ۲ ساعت از صبح تا شب رو به درس خواندن در تابستان اختصاص داده.
دانش آموزی که قبلاً درس خواندن ۸ ساعته در روز رو زیاد تجربه نکرده و میخواد به قول خودش تابستان رو بترکونه(!) همونطور که بالاتر هم اشاره کردم، بعد از چند روز از این برنامه ی سنگینی که برای خودش ریخته خسته میشه و به معنی واقعی کلمه می بُره!
اما دانش آموزی که بدون جوگیر شدن(!) فقط روزی ۲ ساعت رو به درس خواندن در تابستان اختصاص داده، چون این برنامه فشار زیادی بهش وارد نمی کنه و خیلی راحت تر میتونه اجراش کنه، تمام تابستان رو به روزی ۲ ساعت درس میخونه. خُب مشخصه که روزی ۲ ساعت درس خواندن در تابستان حتی اگه فقط ۲ ماهِ تابستان رو در نظر بگیریم، میشه ۱۲۰ ساعت! و اینجاست که این دانش آموز برخلاف دانش آموز قبلی که از اجرای برنامه بُریده بود، در برنامه ریزی کردن و اجرای اون برنده میشه و درحقیقت می بَره!
علاوه بر این اگر همین دو ساعت درس خواندن در تابستان که میتونه تست زنی باشه یا هرچیز دیگه، اگر خوب و با روش دُرُست انجام شده باشه، خیلی بهتر از اون ۸ ساعتی هست که دانش آموز فقط احساس میکنه داره درس میخونه و مدت زیادی از این ۸ ساعت رو به فکر چیزهای دیگه است و تمرکز لازم رو هنگام درس خواندن نداره.
البته ناگفته نمونه که هرچی ساعت مطالعه هم بیشتر باشه نتیجه ی بهتری گرفته میشه اما حرف اینجاست که کسی میتونه ساعت مطالعه ی بالایی داشته باشه که اول با ساعات مطالعه ی کم ولی مُداوم شروع کرده باشه و به مرور زمان و کم کم ساعت مطالعه خودش رو زیاد کنه تا چه در تابستان و چه در هنگام سال تحصیلی بتونه بیشترین استفاده رو از زمانش ببره.
بنابراین هنگامی که داریم برای درس خواندن در تابستان برنامه ریزی می کنیم، یکی دیگه از شرایطی که باید در برنامه ریزی کردن بهش توجه کنیم، سابقه ی کمّیِ مطالعاتی مون هست. یعنی با توجه به مدت زمانی که قبلاً می تونستیم در روز درس بخونیم برنامه ریزی مون رو انجام بدیم(حتی اگر فقط روزی ۱۰ دقیقه بتونیم!) و رفته رفته این ساعت درس خواندن رو کم کم زیادش کنیم تا شرایط تابستان باعث نشه که برنامه مون متوقف بشه
همیشه یادمون باشه که:
اگر ۶۰ روز روزی فقط ۲ ساعت درس بخوانیم بهتر از این است که فقط ۷ روز روزی ۸ ساعت درس بخوانیم!
ساعات درس خواندن را «کم کم» و «به تدریج» افزایش دهیم
قدم سوم: برنامه تفریحی و یا ورزشی داشته باشید
با توجه به توضیحاتی که در قدم اول در مورد بی حوصلگی در تابستان دادم و همونطور که در قدم دوم هم به لزوم رعایت تنوع در برنامه ریزی برای رها شدن از این بی حوصلگی بیان شد، یکی دیگه از کارهایی که این بی حوصلگی تابستانی رو کمتر میکنه و درس خواندن رو امکان پذیر تر میکنه، داشتن برنامه تفریحی و یا ورزشی در تابستان هست.
بعضی از دانش آموزان همراه با خانواده شون به مسافرت میرن؛ رفتن به مسافرت میتونه تا حد زیادی حال روحی مون رو بهتر کنه و بعد از برگشت از مسافرت با بازدهی بیشتری نسبت به قبل کارهامون رو ادامه بدیم.
برنامه های تفریحی یا ورزشی دیگه ای هم که میشه در برنامه روزانه یا هفتگی تابستان در نظر گرفت، میتونه روحیه ی ما رو برای اجرای برنامه ای که طبق دو قدم قبلی تنظیم کردیم زنده نگه داره و هر روز با انجام این فعالیت های تفریحی یا ورزشی در حقیقت خودمون رو برای اجرای برنامه شارژ کنیم.
برنامه های تفریحی یا ورزشی میتونه برای هر دانش آموزی متفاوت باشه؛ یکی با رفتن به باشگاه احساس خوبی بهش دست میده؛ یکی با استخر؛ یکی با شهر بازی و… مهم اینه که با توجه به شرایط و امکاناتی که خودمون و خانواده مون در اختیار دارن بتونیم برنامه ای رو در هفته برای تفریح یا ورزشی که بهمون خوش بگذره اختصاص بدیم.
به این ترتیب می تونیم هر هفته خودمون رو برای اجرای برنامه ی هفته ی بعدی با برنامه های تفریحی و ورزشی شارژ کنیم و در تابستان درس بخوانیم و به هدفی که قراره با درس خواندن بهش برسیم نزدیک تر از قبل بشیم.
قدم چهارم: با رعایت اولویت ها در تابستان درس بخوانید
خیلی از دانش آموزان برنامه ریزی شون رو برای درس خواندن در تابستان با توجه به سه قدم قبلی انجام میدن اما در اولویت بندی و چیدن ترتیب های برنامه شون دچار اشتباه میشن!
رعایت نکردن اولویت بندی در هر برنامه ریزی چه درسی و چه غیردرسی باعث میشه که احتمال اجرا شدن اون برنامه ی روزانه کمتر بشه. اینکه بدونیم کدوم درس رو چه زمانی و به چه مقدار بخونیم چیزی هست که ما از اون با اولویت بندی در برنامه ریزی یاد می کنیم
